Zasada współmierności w rachunkowości polega na tym, że koszty poniesione w celu osiągnięcia określonych przychodów muszą być ujęte w księgach rachunkowych w tym samym okresie rozrachunkowym, co osiągnięte przychody. Dotyczy to głównie kosztów bezpośrednich, np. kosztów wytworzenia sprzedanych wyrobów. Czytaj dalej „Zasada współmierności”
Księgi rachunkowe handlowe
Księgi rachunkowe prowadzone są na podstawie dowodów księgowych, przedstawiają zdarzenia w sposób systematyczny i chronologiczny. Księgi rachunkowe prowadzone są w języku polskim w siedzibie podmiotu gospodarczego i wyrażone są w walucie polskiej. Ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 roku jest głównym aktem prawnym regulującym zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych. Innymi aktami prawnymi regulującymi te zasady są MSR- Międzynarodowe Standardy Rachunkowości.
Rachunkowość funduszy inwestycyjnych
Rachunkowość funduszy inwestycyjnych – szczególna forma rachunkowości wykonywanej w odniesieniu do funduszu inwestycyjnego.
Fundusz samodzielnie prowadzi księgi rachunkowe. Zasady wyceny i rachunkowości fundusz spisuje w 'polityce rachunkowości’, której najistotniejsze elementy prezentowane są w prospekcie informacyjnym każdego funduszu oraz w rocznym (i półrocznym) sprawozdaniu finansowym.
Różnice kursowe
Różnica kursowa – różnica, która wynika z przeliczenia danej liczby jednostek jednej waluty na inną walutę po różnych kursach wymiany pomiędzy określonymi w przepisach momentami ustalenia kursów.
Zasada wiernego obrazu
Zasada wyższości treści nad formą (wiernego obrazu) – jedna z zasad rachunkowości zobowiązująca jednostki gospodarcze do wykazywania w księgach rachunkowych operacji gospodarczych zgodnie z ich treścią i rzeczywistością ekonomiczną tak, aby sprawozdanie finansowe zapewniało rzetelne i realistyczne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej, wyniku finansowego oraz rentowności jednostki.
Do zasady wiernego obrazu odnosi się art. 7 ust. 2 ustawy o rachunkowości:
Usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych Łódź
Usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie:
- prowadzenia, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym,
- okresowego ustalania lub sprawdzania drogą inwentaryzacji rzeczowego stanu aktywów i pasywów,wyceny aktywów i pasywów
- sporządzania sprawozdań finansowych,
- gromadzenia i przechowywania dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej ustawą.
Księgi handlowe rachunkowe
Księgi rachunkowe prowadzone są na podstawie dowodów księgowych i ujmują zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym. Obejmują one zbiory zapisów księgowych, obrotów i sald, które tworzą dziennik, księgę główną, księgi pomocnicze, zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych, a także wykaz składników aktywów i pasywów.
Księgowy
Księgowy – pracownik działu księgowości, osoba zajmująca się wszelkimi czynnościami związanymi z prowadzeniem ksiąg rachunkowych podmiotów gospodarczych.
Zasada kasowa
Zasada kasowa (ang. cash basis) – polega na zaliczaniu do przychodów danego okresu tylko tych przychodów, które nastąpiły w wyniku rzeczywistego wpływu środków pieniężnych do kasy lub na rachunek bankowy przedsiębiorstwa. To samo dotyczy poniesionych kosztów, a więc ujmowania w księgach danego okresu sprawozdawczego tylko tych kosztów, które są związane z rzeczywistą wypłatą środków pieniężnych (np. z kasy, z banku). Zasada ta ma charakter anachroniczny i jest czasami stosowana w niektórych przepisach podatkowych. Nie ma natomiast zastosowania przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych.
Zasada memoriałowa
Zasada memoriałowa (ang. accrual basis) – zasada w rachunkowości polegająca na ujęciu w księgach rachunkowych oraz sprawozdaniu finansowym ogółu operacji gospodarczych dotyczących danego okresu. W księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte przychody i obciążające ją koszty dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich spłaty.
Ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. formułuje tę zasadę w art. 6 ust. 1: